هشدار دمای دود مرکب

(1) هنگام قرار دادن باتری، زنگ یک بار به صدا در می آید تا با موفقیت روشن شود.
(2) هنگامی که باتری ولتاژ پایین را نشان می دهد، هر نیم دقیقه یک بار با نور LED به طور همزمان صدا می دهد.
(3) هنگامی که مشکلی در قسمت های تشخیص وجود دارد، اعلام کننده دو بار در هر 10 ثانیه با نور LED به طور همزمان صدا می دهد.
(4) هنگامی که زنگ هشدار دود وجود ندارد و دکمه را فشار می دهید، اعلام کننده سوم مانند صدای زنگ دود به نظر می رسد.
(5) هنگامی که هیچ مشکلی در قسمت های تشخیص وجود ندارد، هشدار دود و زنگ گرما، با فشار دادن دکمه به مدت 8 ثانیه، زنگ یک بار برای ارتقای حالت تازه سازی به صدا در می آید. و زنگ سوم به صدا در می آید تا تازه شدن را تمام کند. اطمینان حاصل کنید که این طراوت هم در پوسته هشدار و هم در محیط بدون دود باشد تا بر حساسیت هشدار دود تأثیری نداشته باشد.
(6) هنگامی که زنگ کار می کند، با فشار دادن دکمه به حالت بی صدا، زنگ هشدار با هشدار روشنایی ادامه دار LED خاموش است. حالت بی صدا می تواند 15 دقیقه با دکمه نامعتبر دوام بیاورد.

همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است، یک آشکارساز دود در راهرو در خارج از هر اتاق خواب جداگانه نصب کنید.
همانطور که در شکل 2 نشان داده شده است، در هر طبقه یک خانه یا آپارتمان چند طبقه یک آشکارساز دود نصب کنید.

>در داخل هر اتاق خواب یک آشکارساز دود نصب کنید.
اگر طول راهرو بیش از 40 فوت (12 متر) باشد، در هر دو انتهای راهروی اتاق خواب، آشکارسازهای دود نصب کنید.
>در هر اتاقی که در آن خوابیده می‌شود با درب نیمه یا کاملاً بسته، یک آشکارساز دود نصب کنید، زیرا ممکن است دود توسط در بسته مسدود شود و در صورت بسته بودن در، ممکن است زنگ راهرو خواب‌آور را بیدار نکند.
> دتکتورهای زیرزمین را در پایین راه پله زیرزمین نصب کنید.
> دتکتورهای طبقه دوم را در بالای راه پله طبقه اول تا دوم نصب کنید.
> آشکارسازهای اضافی را در اتاق نشیمن، اتاق ناهار خوری، اتاق خانواده، اتاق زیر شیروانی، ابزارآلات و انباری خود نصب کنید.
> دتکتورهای دود را تا حد امکان نزدیک به مرکز سقف نصب کنید. اگر این عملی نیست، آشکارساز را روی سقف قرار دهید، در فاصله کمتر از 20 اینچ (50 سانتی متر) از هر دیوار یا گوشه، همانطور که در شکل 3 نشان داده شده است.
اگر برخی از اتاق‌های شما دارای سقف شیب‌دار، قله‌دار یا شیروانی هستند، سعی کنید آشکارسازها را در فاصله 3 فوت (0.9 متر) از بالاترین نقطه سقف که در شکل 4 نشان داده شده است، نصب کنید.

هشدارهای مزاحم زمانی اتفاق می‌افتند که آشکارسازهای دود در جایی نصب می‌شوند که به درستی کار نکنند. برای جلوگیری از هشدارهای مزاحم، آشکارسازهای دود را در شرایط زیر نصب نکنید:
> ذرات احتراق محصولات جانبی چیزی هستند که در حال سوختن هستند. بنابراین، در یا نزدیک مناطقی که ذرات احتراق وجود دارد، برای جلوگیری از هشدارهای مزاحم، آشکارسازهای دود را نصب نکنید، مانند آشپزخانه هایی با پنجره های کم یا تهویه ضعیف، گاراژهایی که ممکن است اگزوز وسایل نقلیه وجود داشته باشد، نزدیک کوره ها، بخاری های آب گرم و فضا. بخاری ها
> آشکارسازهای دود را در فاصله کمتر از 20 فوت (6 متر) از مکان هایی که ذرات احتراق به طور معمول وجود دارند، مانند آشپزخانه، نصب نکنید. اگر فاصله 20 فوتی ممکن نباشد، به عنوان مثال. در یک خانه متحرک، سعی کنید آشکارساز را تا حد امکان دور از ذرات احتراق نصب کنید. برای جلوگیری از آلارم های مزاحم، تهویه مناسبی را در چنین مکان هایی فراهم کنید.
> در مناطق مرطوب یا بسیار مرطوب، یا نزدیک حمام با دوش. رطوبت موجود در هوای مرطوب می تواند وارد محفظه حسگر شود، سپس با سرد شدن به قطراتی تبدیل می شود که می تواند باعث ایجاد آلارم های مزاحم شود. دتکتورهای دود را حداقل در فاصله 10 فوت (3 متر) از حمام نصب کنید.
> در مناطق بسیار سرد یا بسیار گرم، از جمله ساختمان های گرم نشده یا اتاق های بیرونی. اگر دما از محدوده عملکرد آشکارساز دود بالاتر یا کمتر شود، به درستی کار نخواهد کرد. محدوده دمایی برای آشکارساز دود شما 10-50 درجه سانتیگراد است.
> در مناطق بسیار گرد و غبار یا کثیف، خاک و گرد و غبار می تواند روی محفظه حسگر آشکارساز جمع شود تا بیش از حد حساس شود. علاوه بر این، گرد و غبار یا کثیفی می تواند دهانه های محفظه حسگر را مسدود کند و آشکارساز را از تشخیص دود جلوگیری کند.
> در نزدیکی دریچه های هوای تازه یا مناطق بسیار کشنده مانند تهویه مطبوع، بخاری یا پنکه، دریچه های هوای تازه و دریچه های هوا می توانند دود را از آشکارسازهای دود دور کنند.
>در داخل هر اتاق خواب یک آشکارساز دود نصب کنید.
اگر طول راهرو بیش از 40 فوت (12 متر) باشد، در هر دو انتهای راهروی اتاق خواب، آشکارسازهای دود نصب کنید.
>در هر اتاقی که در آن خوابیده می‌شود با درب نیمه یا کاملاً بسته، یک آشکارساز دود نصب کنید، زیرا ممکن است دود توسط در بسته مسدود شود و در صورت بسته بودن در، ممکن است زنگ راهرو خواب‌آور را بیدار نکند.
> دتکتورهای زیرزمین را در پایین راه پله زیرزمین نصب کنید.
> دتکتورهای طبقه دوم را در بالای راه پله طبقه اول تا دوم نصب کنید.
> آشکارسازهای اضافی را در اتاق نشیمن، اتاق ناهار خوری، اتاق خانواده، اتاق زیر شیروانی، ابزارآلات و انباری خود نصب کنید.
> دتکتورهای دود را تا حد امکان نزدیک به مرکز سقف نصب کنید. اگر این عملی نیست، آشکارساز را روی سقف قرار دهید، در فاصله کمتر از 20 اینچ (50 سانتی متر) از هر دیوار یا گوشه، همانطور که در شکل 3 نشان داده شده است.
اگر برخی از اتاق های شما دارای سقف شیبدار، قله یا شیروانی هستند، سعی کنید آشکارسازها را در فاصله 3 فوت (0.9 متر) از بالاترین نقطه سقف که در شکل 4 نشان داده شده است، نصب کنید.
> فضاهای هوای مرده اغلب در بالای سقف اوج یا در گوشه های بین سقف و دیوارها قرار دارند. هوای مرده ممکن است از رسیدن دود به آشکارساز جلوگیری کند.
> در مناطق آلوده به حشرات. اگر حشرات وارد محفظه حسگر آشکارساز شوند، ممکن است باعث ایجاد زنگ خطر شوند. در مواردی که اشکالات مشکل ساز هستند، قبل از نصب آشکارساز از شر آنها خلاص شوید.
> در نزدیکی چراغ های فلورسنت، "صدای" الکتریکی ناشی از چراغ های فلورسنت ممکن است باعث ایجاد آلارم های مزاحم شود. ردیاب های دود را حداقل در فاصله 1.5 متری از این چراغ ها نصب کنید.
هشدار: هرگز باتری ها را برای جلوگیری از هشدار مزاحم خارج نکنید. پنجره ای را باز کنید یا هوای اطراف ردیاب را باد کنید تا از شر دود خلاص شوید. وقتی دود از بین رفت، زنگ هشدار خود به خود خاموش می شود. اگر هشدارهای مزاحم ادامه یافت، سعی کنید آشکارساز را همانطور که در این کتابچه راهنمای کاربر توضیح داده شده است تمیز کنید.
هشدار: هنگام به صدا در آمدن آلارم، نزدیک آشکارساز قرار نگیرید. زنگ برای بیدار کردن شما در مواقع اضطراری بلند است. قرار گرفتن بیش از حد در معرض بوق در فاصله نزدیک ممکن است برای شنوایی شما مضر باشد.

LED قرمز، به عنوان نشانگر ALARM، همراه با آشکارساز مشخص شده است. از طریق دکمه تست روی جلد آشکارساز قابل مشاهده است. هنگامی که LED قرمز یک بار در 35 ثانیه چشمک می زند، نشان می دهد که آشکارساز در حالت عادی کار می کند. هنگامی که آشکارساز دود دود را حس می کند و به طور همزمان یک آلارم صوتی را به صدا در می آورد، LED قرمز بسیار مکرر، یک بار 0.5 ثانیه چشمک می زند.

با فشار دادن محکم روی دکمه تست با انگشت خود تا زمانی که بوق به صدا درآید، آشکارساز را هر هفته تست کنید. روش تست ممکن است تا 20 ثانیه طول بکشد تا بوق زنگ به صدا درآید. این تنها راه هایی برای اطمینان از اینکه آشکارساز به درستی کار می کند است. اگر آشکارساز به درستی تست نشد، فوراً آن را تعمیر یا تعویض کنید.
هشدار: هرگز از شعله باز برای آزمایش آشکارساز خود استفاده نکنید. ممکن است برای آسیب رساندن به آشکارساز و همچنین خانه خود آتش بزنید. سوئیچ تست داخلی به طور دقیق تمام عملکردهای آشکارساز را همانطور که توسط آزمایشگاه Underwriters مورد نیاز است آزمایش می کند. آنها تنها راه های صحیح برای تست واحد هستند.
هشدار: هنگامی که دستگاه را آزمایش نمی کنید و بوق زنگ صدای مداوم بلندی به صدا در می آید، به این معنی است که آشکارساز دود یا ذرات احتراق را در هوا حس کرده است. مطمئن شوید که بوق زنگ هشدار یک وضعیت جدی احتمالی است که نیاز به آن دارد. توجه فوری شما
> زنگ هشدار ممکن است ناشی از یک موقعیت مزاحم باشد. دود پخت و پز یا یک کوره گرد و غبار، که گاهی اوقات "آتش سوزی دوستانه" نامیده می شود، می تواند باعث به صدا درآمدن زنگ هشدار شود. اگر این اتفاق افتاد، یک پنجره را باز کنید یا هوا را باد کنید تا دود یا گرد و غبار از بین برود. به محض اینکه هوا کاملاً روشن شد، زنگ هشدار خاموش می شود.
> اگر بوق زنگ هشدار یک بار در دقیقه شروع به بوق زدن کند، این سیگنال به این معنی است که باتری آشکارساز ضعیف است. بلافاصله باتری جدید را تعویض کنید. برای این منظور باتری های تازه را در دسترس داشته باشید.

برای اینکه ردیاب خود را در شرایط کار خوب نگه دارید، باید آشکارساز را هر هفته آزمایش کنید، همانطور که به بخش "تست کردن دتکتور دود خود" اشاره شده است.
> باتری آشکارساز را سالی یک بار یا بلافاصله هنگامی که سیگنال "بیپ" کم باتری در دقیقه یک بار به صدا درآمد، تعویض کنید. "بوق" باتری کم باید حداقل 30 روز طول بکشد.
توجه: برای تعویض باتری، از CR123A استفاده کنید.
> درپوش را باز کنید و حداقل سالی یکبار گرد و غبار را از محفظه حسگر آشکارساز پاک کنید. این را می توان زمانی انجام داد که آشکارساز را برای تعویض باتری باز کنید. قبل از تمیز کردن باتری را خارج کنید. برای تمیز کردن آشکارساز، از اتصال برس نرم به جاروبرقی خود استفاده کنید. گرد و غبار روی اجزای آشکارساز، به ویژه در دهانه های محفظه حسگر را با احتیاط پاک کنید. باتری را بعد از تمیز کردن تعویض کنید. ردیاب را تست کنید تا مطمئن شوید باتری نادرست است. بررسی کنید تا مطمئن شوید که هیچ مانعی در داخل دکمه تست وجود ندارد. اگر در دکمه تست گرد و غبار وجود دارد، یک خلال دندان را از پشت به جلو وارد کنید.
> پوشش آشکارساز را وقتی کثیف شد تمیز کنید. ابتدا درپوش را باز کرده و باتری را خارج کنید. پوشش دستی را با پارچه مرطوب شده با آب تمیز بشویید. آن را با پارچه بدون پرز خشک کنید. به اجزای آشکارساز آب نریزید. باتری را عوض کنید و درپوش را ببندید. ردیاب را تست کنید تا مطمئن شوید باتری درست کار می کند.